Een nieuwe nieuwsbrief,zonder een aantal vaste rubrieken deze keer: geen Blaadjes en geen Stageperikelen. De oorzaak hiervan is, dat we op dit moment geen stagiaires hebben. Dat geeft een zekere rust in de tent, maar is ook jammer. We kunnen bepaalde vervelende taken niet meer doorschuiven naar anderen. Dit is echter niet de oorzaak van het ontbreken van de rubriek de” Blaadjes”. Dat is gewoon een kwestie van plaatsgebrek in deze nieuwsbrief.
De nieuwsbrief is weer overvol, zoals gebruikelijk, doordat ons werkplan in deze nieuwsbrief staat. We hebben 2 werkplannen, een gaat over de algemene werkzaamheden van het Vredesburo, de ander is specifiek gericht op Vredeseducatie. In deze nieuwsbrief vindt u het algemene werkplan. Als u geïnteresseerd bent in ons Vredeseducatiewerkplan, dan kunt u die vinden op onze speciale website gericht op Vredeseducatie: www.vredeseducatieeindhoven.nl.
Op de achterkant van deze nieuwsbrief vindt u een aankondiging van onze jaarlijkse informatieve nieuwjaarsbijeenkomst op 25 januari 2014. We zijn nog volop met de invulling bezig, maar we willen u graag vast op de hoogte brengen van de datum, zodat u die vast kunt reserveren in uw nieuwe agenda.
Hoewel er geen rubriek Stageperikelen in deze nieuwsbrief staat, staat er toch nog een artikel in van een ex-stagiaire, Ljiljana. Zij is tijdens haar stageperiode begonnen met een project rond Poolse immigranten in Eindhoven. Bij de vorige nieuwjaarsbijeenkomst hebben we daar wat van gezien. In deze nieuwsbrief vertelt ze hoe het gesteld is met dat project.
Verder staat er een verslag in over de Vredesweek van dit jaar en in de rubriek Vrede Leren!! staat een verslag van een bijzonder project, dat heeft plaatsgevonden op het Augustinianum in Eindhoven.
Tenslotte is er altijd nog de vaste rubriek “De Bieb”, met daarin een overzicht van nieuwe boeken, die in de afgelopen maanden in onze bibliotheek zijn opgenomen.
Onze bibliotheek is aangevulde met de volgende boeken: “Zwijgend protest, 5 jaar ‘dwaze moeders’ in Argentinië”, diverse auteurs, Uitgeverij van Holkema & Warendorf, 1982, 141 pagina’s; “Met recht een vrouw, Het VN-Vrouwenverdrag toegelicht”, W. Evenhuis en E. van Eijk, Uitgeverij Greber, 2001, 56 pagina’s, “!Vrede alstublieft”, voorstellen voor wereldvrede van diverse auteurs, Uitgeverij De Vijver, 1999, 190 pagina’s; “Gebroken wit, politiek van de kleine verhalen”, div. auteurs, Uitgeverij Ravijn, 1992, 166 pagina’s; “Vrouwen en oorlog, feminisme en pacifisme”, Herrad Schenk, Uitgeverij Anthos, 1984, 184 pagina’s; “In wapenrok, vrouwen in militaire dienst”, redactie en samenstelling Wendy Chapkis, Uitgave Transnational Institute, 1982, 98 pagina’s; “Peace is a proces, Swathmore Lecture 1993”, door Sydney D. Bailey, Uitgeverij Quaker Home service & Woodbroke College for the Swarthmore Lecture Committee; 1993, 188 pagina’s; “Stemmen van de aarde, de wereld van inheemse volken” van Stella Braam, Uitgeverij Jan van Arkel en NCIV, 1993, 96 pagina’s; “Challenge to genocide, let Iraq live”, door Ramsey Clark and others, Uitgeverij International Action Center NY, 1998, 251 pagina’s; “The right to refuse military orders”, by Merja Pentikäinen, Uitgave IPB & IALANA & others, 1994, 111 pagina’s; “Clara Wichmann, een herdenking”, samengesteld door S. Haakma, Uitgave van Bureau Studium Generale Rijsuniversiteit Utrecht, 1985, 82 pagina’s; “Gandhi’s leven en betekenis”, Wim Robben en Piet Dijkstra, uitgave SVAG, 1983, 74 pagina’s; “Wandelt in de liefde”, van Martin Luther King, Uitgeverij Van Loghum Slaterus, 1965, 226 pagina’s; “Prevention and Management of Violent Conflicts”, Uitgave van The European Platform for Conflict Prevention and Transformation, 1998, 466 pagina’s;
“Jaren van misleiding, nucleaire diplomatie in verraderlijke tijden”, van Mohamed Elbaradei, Uitgeverij Balans, 2011, 328 pagina’s;
Een ongeëvenaard, inside-verslag van de strijd tegen kernwapens door Nobelprijswinnaar en ‘Atoomwaakhond’ Mohamed Elbaradei.
Toen de IAEA, de ‘atoomwaakhond’ van de Verenigde Naties, een onbekende jurist aanstelde als voorzitter, konden maar weinigen voorzien welke rol Mohamed Elbaradei zou gaan spelen in een van de explosieve conflicten van onze tijd. Worstelend met de Amerikaanse aanval op Irak, de nucleaire aspiraties van Noord-Korea en de groeiende afstand tussen het Westen en Iran manifesteerde Elbaradei zich als onafhankelijke stem, die op unieke wijze zijn geloofwaardigheid wist te bewaren in de Arabische wereld, maar ook in het Westen. In ‘Jaren van misleiding’ spreekt Nobelprijswinnaar Elbaradei zich voor het eerst uit over de nucleaire strijd; zijn ervaringen met Amerika, de onderhandelingen met Iran en de kansen op een kernwapenvrije toekomst. Als inspecteur, consultant en koerier beweegt hij zich van Bagdad via uitwisselingen achter de schermen met Condoleezza Rice naar de straten van Pyongyang en het spoor van Pakistaanse nucleaire smokkelaars. Hij analyseert de mogelijkheid van toenadering tot Iran, waarbij hij iedere hardline ideologie verwerpt, wij-zij-benaderingen openlijk afkeurt en aandringt op de noodzaak van niet aflatende diplomatie. ‘We hebben geen andere keuze’, zegt Elbaradei, ‘elke andere optie is ondenkbaar’.
Mohamed Elbaradei was van 1997 tot 2009 voorzitter van de International Atomic Energy Agency. Samen met de IAEA werd hij in 2005 onderscheiden met de Nobelprijs voor de Vrede voor hun inspanningen tegen de verdere verspreiding van kernwapens.
“Slaapwandelaars”, van Christopher Clark, Uitgeverij De Bezige Bij, 2013, 749 pagina’s;
‘Slaapwandelaars’ is een adembenemende reconstructie van de gebeurtenissen in de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog. Christopher Clark toont haarscherp hoe de moord op Franz Ferdinand escaleerde tot de totale catastrofe. De Groote Oorlog was het noodlottige gevolg van politieke ententes en de fouten van beleidsmakers.
“Valse start. De gevolgen van een verstoorde jeugd”, Szabinka Dudevsky, Uitgeverij Lemniscaat, 2013, 286 pagina’s.
‘Valse start’ geeft een pijnlijk scherp beeld van de gevolgen van een verstoorde jeugd, aan de hand van de levensverhalen van vijftien jongvolwassenen die als kind uit huis zijn geplaatst. Szabinka Dudevsky volgde hen veertien jaar lang in hun groei naar volwassenheid. In dit bijzondere boek toont zij de impact van een jeugd getekend door armoede, geweld en verwaarlozing en schetst ze een kritisch portret van de moderne hulpverlening.
En hier ben ik weer met het onderzoek naar de integratie van Polen in de Eindhovense samenleving. Vanwege mijn gezondheidsproblemen heeft het onderzoek al een lange vertraging, maar ik ga beslist verder tot dat het klaar is.
Na uitgebreid literatuuronderzoek over integratie in algemene zin en een grondige verdieping in de onderzoeken die over deze populatie in Nederland en Eindhoven al gedaan zijn, ben ik nu in staat om een enquête samen te stellen. Dat betekent dat ik een breder inzicht heb over wat belangrijk is om te onderzoeken en wat maatschappelijk relevant is als het om integratie van Polen gaat. Daarbij ben ik ook dankbaar voor mijn twee Poolse kennissen die hun eigen integratie-ervaringen met mij hebben gedeeld, waarbij ik meer kennis heb gekregen van problemen, waarmee Poolse immigranten hier geconfronteerd worden.
Er is mij vooral verteld over de integratiedrempels die in verband staan met:
– het leren van Nederlandse taal;
– het verkrijgen van informatie;
– niet bekend zijn met rechten en plichten;
– sociale contacten met autochtonen en andere allochtonen en vrijetijdsactiviteiten;
– woon- en werkomstandigheden.
Op basis daarvan heb ik de vragenlijst gemaakt, rekening houdend met dat de vragen motiverend blijven voor de respondenten en dat ze min of meer hun verhaal kwijt kunnen. Ik heb zeker oog gehad voor de correlaties tussen verschillende vragen om later een analyse van de antwoorden te kunnen maken en daar geloofwaardige conclusies uit te kunnen trekken. Hierbij enkele voorbeelden van vragen die in de enquête terug te vinden zijn:
– Hoe beoordeel je je kennis van de Nederlandse taal, op een schaal van 1 tot 10?
– Wat bepaalt jouw keuze bij het kiezen van een taalcursus?
– Wat zijn jouw ervaringen met wonen in Eindhoven?
– Op welke gebied heb je meer informatie nodig?
– Welke situaties kom je tegen bij het zoeken van informatie?
– Welke situaties kom je tegen bij het zoeken van of veranderen van een baan?
– Met welke groep mensen, buiten de Poolse gemeenschap, heb je het meest contact?
– Doe jij vrijwilligerswerk?
– In welke mate voel je je geaccepteerd in de Eindhovense samenleving?
– Wat zou je willen veranderen aan de inhoud van je vrije tijd?
Zoals je je kunt voorstellen zijn er veel open vragen gesteld. Op sommige vragen zijn er meerdere mogelijkheden aangeboden en respondenten kunnen voor meer antwoorden kiezen. Respondenten krijgen ook de vrijheid om hun eigen antwoorden en gedachten in te vullen.
De enquête is met mijn mentor, Hans Matheeuwsen van het Vredesburo, besproken en ik heb, na enkele correcties, groen licht gekregen. De vragenlijst moet nog in het Pools vertaald worden en dan wordt hij, via verschillende kanalen, gelanceerd in de Poolse gemeenschap in de stad. Ik hoop jullie in het volgende nieuwsbrief over de resultaten van de enquête te kunnen informeren.
Vredesweek: een nabeschouwing.
Uitnodiging tot debat en nieuwe ideeën.
Elk jaar steekt de discussie weer op: “ heeft het nog zin die Vredesweek”. Is het niet het tijdverdrijf geworden van mensen die nostalgisch omzien naar de jaren ’80, toen de Vredesbeweging een grote maatschappelijke kracht was? Heeft het nog zin om krampachtig vast te houden aan “oude vormen en gedachten”?
Het antwoord op deze vraag is volgens mij niet te geven. Ik (wij) werk(en) vanuit het besef dat het niet alleen mag gaan om effect en bereik, maar ook om te laten zien dat we er zijn en dat we blijven ijveren voor een wereld, waarin vrede en rechtvaardigheid de boventoon voeren. Natuurlijk is het soms frustrerend, natuurlijk willen we aandacht en natuurlijk hopen we op grote groepen mensen die zich aangesproken voelen, maar de maatschappelijke barometer geeft aan dat het niet al te gemakkelijk zal gaan.
Uiteraard blijven we op zoek naar manieren om meer mensen te bereiken, maar soms moet je het doen met de mensen die er zijn en dat waarderen. Daarnaast is het ook zo dat we het niet altijd goed doen. Ook wij moeten het aandurven om te veranderen en te kijken welke mogelijkheden er liggen.
Ook dit jaar hebben we op de 21 september (Internationale Dag van de Vrede) onze jaarlijkse infomarkt gehouden. Jammer genoeg stonden we op een plek, waar veel mensen vooral lieten blijken dat ze haast hadden: één van de volksziektes van deze tijd! Fijn was het dat een groot aantal organisaties meededen en dat daardoor ook nieuwe contacten gelegd werden. Wij gaan er vanuit dat elkaar kennen en elkaar steunen een voorwaarde is voor een goed functionerende basisbeweging in Eindhoven (en daar heeft iedereen profijt van).
De infomarkt is een onderdeel van de Vredesweek. Het Vredesburo vervult hierin de taak van ambassade. Bij ons is campagnemateriaal aanwezig. We zorgen voor persberichten, ondersteunen mensen en groepen “die een plan hebben” en houden contact met het landelijke organisatiecomité van IKV/Pax Christi.. Voor deze week gold hetzelfde als voor de 21e: het had wel wat meer mogen zijn. Kenmerkend was de reactie van een journalist: “Vrede, daar doen wij niet zoveel meer mee”. Ook organisaties die mee hadden gedaan met de infomarkt kwamen met suggesties: andere plaats in de stad, meer programma, andere opzet. Kortom: we moeten meer mensen bereiken dan de mensen die we kennen en die toch al overtuigd zijn.
In 2014 valt de 21e op een zondag en dat is een mooie gelegenheid om te kijken of en hoe het anders kan. Wat overeind blijft is dat we het een goede zaak vinden om op deze dag “bij elkaar te komen” en we gaan er vanuit dat we met ieders inbreng een dijk van een dag kunnen realiseren die aantrekkelijk is voor veel mensen.
Daarom een vraag aan iedereen: hoe maken we van de Vredesweek en de 21e september weer een week/dag van betekenis in Eindhoven.
Laat je suggesties en ideeën aan ons weten. Stuur een mail, bel of wandel binnen.
p.s. Natuurlijk gebeuren er in de Vredesweek altijd weer geweldige zaken en zijn er mensen die je motiveren: daarvoor ontzettend bedankt!
We willen geen zeurderige opsomming geven van wat allemaal niet goed gaat, maar dat het beter kan staat buiten kijf.
We waren dit jaar natuurlijk ook weer op de Andere Mert in Geldrop.
In het kader van de projecten, die wij uitvoeren op scholen, is er altijd de hoop dat scholen structureel aandacht besteden aan onderwerpen. Voorlichting moet meer zijn dan een vluchtig lesje , leerlingen moeten op diverse manieren worden aangesproken. Het Augustinianum in Eindhoven heeft een aanpak gekozen die ik erg interessant en erg goed vind. Een week lang zijn leerlingen bezig met het onderwerp. De week wordt afgesloten op de vrijdag waar 8 klassen hun “eindproduct”tonen. Er is een jury aanwezig, die dit beoordeeld. Het overkoepelende thema is “mensenrechten” en dat werd gelinkt aan de situatie in Syrië. In de eindpresentatie moeten een aantal elementen worden verdisconteerd:
· het installeren van een dictator en een oppositieleider;
· film maken;
· dans en muziek;
· speech en enscenering (symbolen, vlaggen).
Kortom: heel de klas is bezig om na te denken en te werken aan een uitvoering waarin ze de wezenlijke verschijningsvormen laten zien van de dictatuur en de reactie van de oppositie. Door de docenten wordt extra achtergrondinformatie aangeleverd om het geheel te onderbouwen en om verbanden te laten zien.
Ik heb in deze week een aantal workshops gehouden over “welke elementen in speech en gebaar gebruikt iemand om zijn of haar standpunten naar voren te brengen en mensen te overtuigen” en jawel, al snel snapten de dictators en oppositieleiders hoe men het volk kan bespelen. Ik twijfel er niet aan dat ze daarna met andere ogen naar het nieuws zijn gaan kijken! Ook in de uitvoering kwamen elementen terug die erg raak waren. De sfeer van controle en discipline bij de dictatuur, het gebruik van sentiment en romantiek bij de oppositie. De winnaars wisten erg goed de essentie te pakken en dat is toch heel anders als het resultaat dat je meestal hebt van een les van 50 minuten.
Om een indruk te krijgen van de workshop volgt hieronder het “werkpapier”.
Tijdschema drie uur
1. Introductie.
Wie zijn wij en waarom zijn wij meer dan geschikt om een cursus “dictator/oppositieleider” te geven.Wie zijn jullie: waarom hiervoor gekozen?
2. urgentie aanzetten: het moet duidelijk zijn dat er keihard en serieus gewerkt moet worden. Dit is je enige kans op eeuwigdurende roem!
3. introductie en definiëring van mens en probleem : charisma, houding en uitstraling, de kracht van het woord en de bijpassende entourage, beeldmerk en “branding”
verschillen tussen dictator en uitstraling en oppositieleider en uitstraling.
Specifieke kenmerken die een rol spelen in het Midden-Oosten.RevancheAngst Religie Leiden de achtergrond tot een andere stijl?
Wat is je doel?
4. We kijken naar beelden van hun “voorgangers” en hoe zij de techniek hanteerden, die wij gaan vervolmaken.
wat valt jou op
wat is je eigen stijl: je moet “authentiek” zijn
verpakking van de boodschap
inzet van randverschijnselen: waar sta je, wat omringt je
we herhalen een aantal fragmenten om nader te bestuderen
5. De principes van leiderschap
Waarom zou iemand jou als leider willen hebben?Geef 5 keiharde argumenten waarom jij geschikt bent om het land of de oppositie aan te voeren.
aansluitend kort debat en elkaar bevragen over de punten die genoemd worden
6. Elevator pitch.
6a. Uitleg Elevator pitch (10 minuten.)
6b. Tijd geven op elevator pitch in elkaar te zetten. Ook hoe de elevator pitch de start is van de speech van komende vrijdag. (10 minuten)
6c. oefenen en presentatie
7. Dictators in de 21e eeuw: nieuwe fenomenen
Onze moderne tijd kenmerkt zich door de snelheid en het effect van het principe “everyone can be a journalist”.Wat zijn die nieuwe communicatievormen en hoe kunnen we ze voor ons doel gebruiken.
klik op bovenstaande plaatje voor bijbehorende instagram posts
VREDESBURO BLOGS
Hier vindt u de blogs. Vanaf eind mei 2019 is Jessica Bartels (stadsdichteres van Eindhoven) gestart met een (onregelmatig verschijnende) blog op onze website. Om deze te lezen klik op de link naar de BLOGS.
Als u interesse heeft in het ontvangen van onze nieuwsbrief en berichten over activiteiten van het Vredesburo en bevriende organisaties stuur dan een e-mail naar ons: info@vredesburo.nl. Vermeldt in de e-mail of u de nieuwsbrief wilt ontvangen of de nieuwsberichten of allebei. Graag ook even vermelden of u de nieuwsbrief per post of per e-mail wilt ontvangen.
Vredescentrum
Het Vredesburo en het Vredescentrum zijn 2 vredesorganisaties in Eindhoven, die een hechte band hebben en elk op hun eigen manier werken aan het bevorderen van de vrede.
Voor meer informatie over de werkzaamheden van het Vredescentrum klik op het plaatje hierboven.
Steun
Facebook
Nieuwsbrief
ANBI
Klik op het logo om onze gegevens te zien.
Privacybeleid
Klik hier voor het PRIVACYBELEID van Stichting Vredesburo Eindhoven.
